Ułatwienia dostępu

Siódmy rektor

prof. nadzw. dr Władysław Bieda

od 1962

do 1968

Władysław Bieda, absolwent UJ, więzień hitlerowskich obozów, dążył w latach 60. XX w. do rozbudowy potencjału materialnego Uczelni, w marcu 1968 r. uchronił jej społeczność od represji politycznych, według niego naukowiec powinien być człowiekiem etycznym.

Informacje podstawowe

Władysław Bieda urodził się 25 maja 1914 r. w Sowlinach k. Limanowej. W 1936 r. ukończył jago Wydział Prawa i Administracji UJ (mgr). W trakcie studiów wstąpił Stronnictwa Ludowego. Żołnierz września 1939 r. W latach 1942 – 1945 więzień niemieckich obozów. W latach 1945 – 1948 pracował na stanowiskach kierowniczych w spółdzielni w Tymbarku, fabryce „Pischinger” w Krakowie, oraz miejscowym Państwowym Szpitalu św. Łazarza. W latach 1949 – 1953 aspirantura – doktorat w Moskwie.

Władysław Bieda na Uczelni

Od 1953 r. związał się z Wyższą Szkołą Ekonomiczną w Krakowie. Dr hab. (1954 r.) , prof. (tytuł) – 1965 r., Kierownik Katedry i Zakładu Ekonomii Politycznej (1953 – 1969), dziekan Wydziału Przemysłu 1954 – 1955, prorektor: 1955 – 1956 i 1961 – 1962.W latach 1959 – 1962 był I Sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR w WSE w Krakowie. Jako rektor WSE w latach 1962 – 1968 starał się o budowę jej pawilonów A, B i C, co zostało sfinalizowane już po jego usunięciu z funkcji rektora w 1968 r. za to, że starał się, skutecznie, ochronić jej pracowników i studentów przed represjami po wydarzeniach marca 1968 r. Zmarł w Krakowie 21 listopada 1976 r.