Wyższa Szkoła Ekonomiczna

W pierwszym roku po zakończeniu wojny w Akademii nauki pobiera 1229 słuchaczy. W 1950 roku uczelnia zostaje upaństwowiona. Wówczas władze państwowe powołują rektora – prof. Stefana Grzybowskiego – który staje na czele Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Pod tą nazwą uczelnia funkcjonuje przez kolejne dwadzieścia cztery lata. WSE podzielona zostaje na trzy wydziały: planowania przemysłu, handlowy i finansowy. Kształcenie w duchu ideologii marksistowskiej i – wywiedzionej z niej ekonomii – wpływa na naukowy regres placówki, który trwa ponad dekadę.

Od 1952 roku siedzibą szkoły staje się dawny gmach schroniska dla chłopców fundacji księcia Lubomirskiego, znajdujący się przy ul. Rakowickiej 27.

W 1953 roku Wyższa Szkoła Ekonomiczna rozszerza ofertę, wprowadzając jednolite, czteroletnie studia, które kończą się nadaniem tytułu magistra. W roku 1959 Szkoła uzyskuje prawo do nadawania stopnia doktora, uruchamia również pierwszy ośrodek zamiejscowy w Lublinie.

Od 1961 roku Uczelnia może nadawać stopień naukowy docenta oraz przeprowadzać habilitacje. Pierwsze studia doktoranckie zostają uruchomione w 1962 roku.