Ułatwienia dostępu

prof. Arnold Bolland

Współzałożyciel i pierwszy rektor od 1938 r. Wielki wizjoner, którego celem było stworzenie bezpiecznej przestrzeni, w jakiej studenci – zainspirowani przez kadrę profesorską – będą mogli się rozwijać i przygotować do twórczej działalności na rzecz społeczeństwa i państwa. Jako jeden z krakowskich profesorów, 6 listopada 1939 r. stał się ofiarą Sonderaktion Krakau.
Arnold Bolland urodził się 30 grudnia 1881 r. w Krakowie. Ukończył studia na Politechnikach Wiedeńskiej i Lwowskiej. Z tą drugą związał się na dłużej, uzyskując w roku 1919 tytuł doktora habilitowanego. Był również docentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, profesorem Akademii Handlowej w Krakowie oraz twórcą i dyrektorem Instytutu  Towaroznawczego. Wykładał też przed 1925 r. w Akademii Handlowej – szkole średniej,  przy ul. Kapucyńskiej 2 w Krakowie.

Arnold Bolland na Uczelni

W roku 1925 zrealizował swoje naukowe marzenie, tworząc Wyższe Studium Handlowe w Krakowie, którego został dyrektorem. W roku  1938 przeistoczyło się ono w Akademię Handlową w Krakowie, której prof. Bolland stał się pierwszym rektorem. W roku tym został też profesorem. Z funkcji rektora  zrezygnował już rok później, ze względu na zły stan zdrowia. 

Zapożyczona przez niego od rzymskiego poety Wergiliusz maksyma Rerum cognoscere causas et valorem („Poznać przyczyny i istotę rzeczy”) ponownie od 1994 r. jest misją dzisiejszego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.

Arnold Bolland został aresztowany 6 listopada 1939 r. w ramach Sonderaktion Krakau i do początku 1940 r. był więźniem obozu Oranienburg-Sachsenhausen. Zmarł w Krakowie 5 września 1940 r.

 

prof. Albin Żabiński

Współzałożyciel i drugi rektor Uczelni – prawnik i ekonomista, aresztowany 6 listopada 1939 r. w Sonderaktion Krakau. Uwolniony – kierował tajnym nauczaniem. Wznowił działalność Uczelni w 1945 r.
Albin Żabiński urodził się 19 września 1883 r. w Głębowicach. Ukończył  Wydział Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Studiował też równolegle w Wiedeńskiej Akademii Handlowej, a także na Wydziale Handlowym Wyższej Szkoły Technicznej w Pradze.  Wykładał też przed 1925 r. w Akademii Handlowej przy ul. Kapucyńskiej 2 w Krakowie.  Był współtwórcą Wyższego Studium Handlowego w Krakowie i profesorem w tej uczelni.

Albin Żabiński na Uczelni

Jako współtwórca Wyższego Studium Handlowego w 1925 r. został jego zastępcą dyrektora   i profesorem. Od 1938 r., po przekształceniu WSH w Akademię Handlową, został zastępcą rektora, oraz profesorem zwyczajnym – decyzją ministra na wniosek Rady Profesorów AH.

W latach 1925 – 1950 kierował Katedrą Księgowości WSH/AH. Od wiosny 1939 do 1946 r. pełnił funkcję rektora Uczelni. Po opuszczeniu obozu w 1940 r. kierował w niej tajnym nauczaniem. Wiosną 1945 r. wznowił działalność Uczelni.

Po upaństwowieniu Uczelni w 1950 r. i jej przekształceniu w Wyższą Szkołę Ekonomiczną został odsunięty od prowadzenia wykładów, a w 1951 r. pozbawiony stanowiska profesora.
Z Uczelnią był formalnie związany do 1959 r. Zmarł w Krakowie 27 września 1959 r.

prof. Zygmunt Sarna

Współzałożyciel i trzeci rektor Uczelni – prawnik i ekonomista, łączył swą aktywnością dwie uczelnie: Wyższe Studium Handlowe/Akademię Handlową w Krakowie i Uniwersytet Jagielloński. Aresztowany 6 listopada 1939 r. w Sonderaktion Krakau został w niej zwolniony przez władze niemieckie.
Zygmunt Sarna urodził się  6 lipca 1890 r. w Kamesznicy. Doktor prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (1916 r.).  Od 1921 r. nauczyciel w Akademii Handlowej w Krakowie przy ul. Kapucyńskiej 2. Współtwórca 1925 r.  Wyższego Studium Handlowego w Krakowie. W 1928 r. uzyskał habilitację (UJ). Od lat 30. XX w. kierował na UJ Szkołą Nauk Politycznych Wydziału Prawa i Administracji. Od 1936 r. został na tym wydziale profesorem tytularnym.

Zygmunt Sarna na Uczelni

Aresztowany 6 listopada 1939 r. został zwolniony przez władze niemieckie, ze względu na węgierskie pochodzenie jego żony. Aresztowany  w marcu 1945 r. przez Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie został zwolniony w kwietniu tego samego roku. Do 1956 r., nie mógł prowadzić zajęć na UJ. Wybrany przez Radę Profesorów Akademii Handlowej w Krakowie w maju 1946 r. na rektora  zrezygnował z tej funkcji pod naciskiem władz na przełomie lat 1948/1949. Od  1949 r. kierował Katedrą Handlu i Prawa Morskiego AH. Po upaństwowieniu Uczelni w 1950 r. i zmianie w Wyższą Szkołę Ekonomiczną odsunięty od wykładów. Powrócił do nich w 1957 r., a w latach 1958 – 1960 kierował też Zakładem Handlu Zagranicznego. Zmarł 13 listopada 1974 r. w Krakowie.

 

Prof. Zygmunt Sarna wśród studentów z Bratniej Pomocy Akademii Handlowej w Krakowie, lata 1946 – 1948.

prof. Stefan Grzybowski

Czwarty rektor Uczelni – od marca 1949 r., oraz profesor – od 1 września 1949 r., a po jej upaństwowieniu w 1950 r. – Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie. Przygotował Uczelnię do przeniesienia w 1952 r. jej głównej siedziby na ul. Rakowicką 27.

Informacje podstawowe

Stefan Grzybowski urodził się 16 listopada 1902 r. w Zatorze. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego (mgr, 1925 r.), jego dr (1927 r.), oraz dr hab. (1936 r.).W latach 1945 – 1948 etatowy docent UJ. Od 1949 r. rektor Akademii Handlowej w Krakowie i jej profesor, a potem – Wyższej Szkoły Ekonomicznej. Od 1949 r. także profesor UJ i wykładowca Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Krakowie. W latach 1956 – 1958 prorektor UJ, a następnie rektor w latach 1958 – 1962.

Stefan Grzybowski na Uczelni

Mianowany na stanowisko rektora przez ministra oświaty stwierdził, że łamie to statut AH i uznał się za rektora komisarycznego. Rada Profesorów jednomyślnie wybrała go na rektora. Starał się wzmocnić zespół nauczający Uczelni zatrudniając uczonych niemogących prowadzić wykładów gdzie indziej: Feliksa Młynarskiego, Jerzego Michalskiego i Wacława Fajansa.

Dekret z 1950 r. o upaństwowieniu Uczelni i finansowaniu jej z budżetu centralnego przyniósł też ingerencje władz – dożywotnio mianowani dawni profesorowie zostali odsunięci od prowadzenia wykładów. Udało się jednak za czasów rektora Stefana Grzybowskiego uchronić Uczelnię od rozważanej przez władze jej likwidacji. Stefan Grzybowski zmarł w Rabce 26 listopada 2003 r.

prof. zw. dr Mieczysław Mysona

Piąty rektor Uczelni i zarazem pierwszy jej absolwent sprawujący tę funkcję, wybitny towaroznawca, z czasem organizator środowiska towaroznawczego w Polsce, dokonał przeniesienia głównej siedziby Uczelni na ul. Rakowicką 27. Łączył swoim wykształceniem tradycję Uczelni i UJ.

Informacje podstawowe

Mieczysław Mysona urodził się 25 grudnia 1905 r. we wsi Borowa. W 1930 r. ukończył chemię na Uniwersytecie Jagiellońskim i zapisał się na studia z zakresu towaroznawstwa w Wyższym Studium Handlowym w Krakowie. Studium ukończył w 1933 r. W 1945 r. uzyskał w AH tytuł magistra nauk ekonomiczno-handlowych. Dr (1947 r., UJ), dr hab. (docent od 1954 r.), prof. (tytuł, 1962 r.), prof. zwycz. (tytuł, 1971 r.). Powołał Polskie Towarzystwo Towaroznawcze (1963 r.), z siedzibą główną w Krakowie.

Mieczysław Mysona na Uczelni

W czasie wojny uczestniczył w Akademii Handlowej w tajnym nauczaniu. W latach 1948 – 1950 kierował Zakładem Towaroznawstwa AH, a w latach 1950 – 1969 Katedrą Towaroznawstwa Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Krakowie. Dziekan Wydziału Handlu w latach 1950 – 1951, prorektor: w latach 1951 – 1952 i 1959 – 1962. Jako rektor WSE w latach 1952 – 1956 dokonał przeniesienia głównej siedziby Uczelni na ul. Rakowicką 27. W latach 1969 – 1975 dyrektor Instytutu Towaroznawstwa Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Uczelnia zawdzięcza mu przeprowadzenie jej przez czasy największej opresji okresu stalinowskiego. Zmarł w Krakowie 8 stycznia 1980 r.

prof. zw. dr Stefan Bolland

Stefan Bolland, kontynuator dzieła swojego ojca – Arnolda Bollanda – idei Uczelni o profilu uniwersyteckim: łączył jako absolwent jej tradycję z tradycją Uniwersytetu Jagiellońskiego, podjął starania o rozbudowę jej potencjału tak edukacyjnego jak i naukowego.

Informacje podstawowe

Stefan Bolland urodził się w Krakowie 29 stycznia 1910 r. Absolwent UJ (mgr, Wydział Prawa, 1932 r.), oraz Wyższego Studium Handlowego (1931 r. – egzamin dyplomowy, oraz w 1932 r. ukończony dodatkowy rok pracy badawczej). W 1934 r. uzyskał doktorat (UJ). Pierwsze wykłady z zakresu skarbowości prowadził w roku akademickim 1937/1938 w Akademii Handlowej w Krakowie i na Wydziale Rolniczym oraz w Studium Spółdzielczym UJ.

Stefan Bolland na Uczelni

Związał się z nią od 1 września 1932 r. W 1947 r. został zastępca profesora, od 1950 r. profesorem kontraktowym nadzwyczajnym w Akademii Handlowej, a potem WSE w Krakowie. W 1947 r. został Kierownikiem Zakładu Skarbowości AH, a po upaństwowieniu Uczelni pełnił funkcję Kierownika Katedry Finansów i Kredytu. Do połowy lat 50. pełnił tę funkcje dziekańskie. Tytuł naukowy docenta (listopad 1954 r.). Profesor nadzwyczajny (1957 r.), profesor zwyczajny (1966 r.). W czasie sprawowania przez niego władzy rektorskiej Uczelnia stała się w pełni uczelnią akademicką – uzyskała prawo nadawania tytułu doktora i docenta. U schyłku jego kadencji powstał w WSE Studencki Klub „Grota”. Przez 25 lat kierował Zakładem, Katedrą a potem Instytutem Finansów. Zmarł w Krakowie 9 czerwca 1983 r.

prof. nadzw. dr Władysław Bieda

Władysław Bieda, absolwent UJ, więzień hitlerowskich obozów, dążył w latach 60. XX w. do rozbudowy potencjału materialnego Uczelni, w marcu 1968 r. uchronił jej społeczność od represji politycznych, według niego naukowiec powinien być człowiekiem etycznym.

Informacje podstawowe

Władysław Bieda urodził się 25 maja 1914 r. w Sowlinach k. Limanowej. W 1936 r. ukończył jago Wydział Prawa i Administracji UJ (mgr). W trakcie studiów wstąpił Stronnictwa Ludowego. Żołnierz września 1939 r. W latach 1942 – 1945 więzień niemieckich obozów. W latach 1945 – 1948 pracował na stanowiskach kierowniczych w spółdzielni w Tymbarku, fabryce „Pischinger” w Krakowie, oraz miejscowym Państwowym Szpitalu św. Łazarza. W latach 1949 – 1953 aspirantura – doktorat w Moskwie.

Władysław Bieda na Uczelni

Od 1953 r. związał się z Wyższą Szkołą Ekonomiczną w Krakowie. Dr hab. (1954 r.) , prof. (tytuł) – 1965 r., Kierownik Katedry i Zakładu Ekonomii Politycznej (1953 – 1969), dziekan Wydziału Przemysłu 1954 – 1955, prorektor: 1955 – 1956 i 1961 – 1962.W latach 1959 – 1962 był I Sekretarzem Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR w WSE w Krakowie. Jako rektor WSE w latach 1962 – 1968 starał się o budowę jej pawilonów A, B i C, co zostało sfinalizowane już po jego usunięciu z funkcji rektora w 1968 r. za to, że starał się, skutecznie, ochronić jej pracowników i studentów przed represjami po wydarzeniach marca 1968 r. Zmarł w Krakowie 21 listopada 1976 r.

prof. zw. dr Józef Gajda

Józef Gajda – rektor przełomu lat 60./70. Matematyk, specjalista z zakresu spółdzielczości, ekonomista. XX w. uwieńczył powodzeniem trwające przez lata 60. starania o rozbudowę Uczelni o pawilony A, B, C, co w wydatny sposób wsparło jej rozwój na przestrzeni dekady lat 70.

Informacje podstawowe

Józef Gajda urodził się 13 marca 1915 r. w Janowicach w powiecie bialskim. Podjął studia wyższe na UJ i w 1937 r. uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie matematyki. Podjął pracę w spółdzielczości. W latach 1945 – 1947 ukończył kolejne studia wyższe w Studium Spółdzielczym UJ uzyskując stopień magistra (był wykładowcą Studium w latach 1945 – 1949). W roku akademickim 1948/1949 odbył specjalne studia doktoranckie w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie.

Józef Gajda na Uczelni

Był wykładowcą w Akademii Handlowej i Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie (1946 – 1952). Ponownie związał się z Uczelnią od 1 marca 1963 r. Dr hab. – docentura (1963 r.). Kierował m.in. Katedrą Ekonomiki Przemysłu (1963 – 1968), a w latach 1963 – 1968 był prodziekanem Wydziału Produkcji i Obrotu Towarowego. Jako rektor WSE w Krakowie latach 1968 – 1972 sfinalizował budowę pawilonów A, B i C W latach 1969 – 1985 był dyrektorem Instytutu Ekonomiki Przemysłu WSE. Przeszedł na emeryturę w 1985 r., a ostatecznie zakończył pracę dydaktyczną w ramach Uczelni z dniem 30 września 1992 r. Zmarł w Krakowie 2 lutego 2004 r.

prof. dr hab. Antoni Fajferek

Absolwent Uczelni, która podczas pierwszej z jego trzech kadencji, przed Jubileuszem 50-lecia istnienia, została podniesiona z dniem 1 października 1974 r. do statusu Akademii Ekonomicznej, kontynuator rozbudowy kampusu – w 1973 r. pawilon D – istniał 50 lat, regionalista, inicjator uczelnianej współpracy międzynarodowej.

Informacje podstawowe

Antoni Fajferek urodził się 31 maja 1927 r. w Jawiszowicach k. Oświęcimia. W listopadzie 1949 r. rozpoczął studia w Akademii Handlowej w Krakowie, które ukończył uzyskując stopień magistra ekonomii już w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie w 1954 r. Od października 1954 r. do marca 1958 r. był aspirantem (doktorantem) w Katedrze Gospodarki Narodowej WSE w Krakowie.

Antoni Fajferek na Uczelni

Od 1958 r starszy asystent w Katedrze Planowania i Polityki Ekonomicznej. Doktor nauk ekonomicznych (WSE, 1959 r.), doktor habilitowany (1965 r.) – w pracy nawiązanie do metodologii amerykańskiego regionalisty Waltera Isarda. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego (1971 r.), profesora zwyczajnego (1981 r.). Twórca Zakładu Gospodarki Regionalnej w Katedrze Planowania i Polityki Ekonomicznej, współtwórca Instytutu Planowania i Ekonomiki Regionu, przekształconego później w Katedrę Polityki Ekonomicznej i Gospodarki Regionalnej. W latach 1968 – 1972 prorektor, rektor (1972 – 1981), doktor honoris causa Grand Valley State University w USA – zainicjowana przez niego współpraca obu uczelni trwa do dzisiaj. Zmarł w Krakowie 10 lutego 2021 r.

prof. dr hab. Jan M. Małecki

Historyk, specjalista od historii gospodarczej Polski, wybitny badacz dziejów Krakowa, pierwszy rektor Uczelni wybrany demokratycznie przez społeczność akademicką w przełomowym 1981 r., przeprowadził ją przez trudne lata po wprowadzeniu 13 grudnia 1981 r. stanu wojennego w Polsce.

Informacje podstawowe

Jan M. Małecki urodził się 8 grudnia 1926 r. w Sosnowcu. Trzy lata później wraz z rodzicami trafił do Krakowa. W takcie drugiej wojny światowej kontynuował naukę w ramach tajnych kompletów i pracował w Powszechnym Zakładzie Ubezpieczeń Wzajemnych Studia historyczne na UJ (1946 – 1950). Z nakazu pracy praca w szkołach średnich w Elblągu, a od 1954 r. w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk w Krakowie.

Jan Małecki na Uczelni

Od 1958 r. w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Zakładzie, a potem Katedrze Historii Gospodarczej, którą kierował, do przejścia na emeryturę w 1997 r. Przed objęciem funkcji rektora AE w Krakowie w 1981 r. prorektor w latach 1975 – 1978. Uhonorowany szeregiem ważnych tytułów i odznaczeń – m. in. w dniu 17 maja 2000 r., w trakcie Jubileuszu 75-lecia Uczelni został jej doktorem honoris causa, a 7 grudnia 2006 r., Prezydent Krakowa – prof. Jacek Majchrowski wręczył mu odznakę „Honoris Gratia”, jako zasłużonemu dla Krakowa. W 2016 r. Jan M. Małecki zasłużony dla dialogu polsko-żydowskiego i chrześcijańsko-żydowskiego otrzymał Nagrodę im. Księdza Stanisława Musiała za rok 2015. Zmarł w Krakowie 12 czerwca 2017 r.